Politie, waar is mijn aangifte?

Van alle aangiftes die bij de politie worden gedaan, leidt maar 5% tot een veroordeling. Hoe kan dit? Wat gebeurt er met de aangiftes bij de politie? En hoe eenvoudig en veilig is het om aangifte te doen via internet?

Door

Bastiaan Hetebrij en Ronald Sistermans namens Altijd Wat Monitor

Juryrapport

‘Een voorbeeld van hoe onderzoeksjournalistiek bij de publieke omroepen zou kunnen en moeten werken.’

Politie, waar is mijn aangifte?

‘Politie, waar is mijn aangifte?’ van het onvolprezen Monitor van de NCRV laat op een nauwgezette en elegante manier zien dat bij de politie digitaal aangifte doen van een misdrijf buitengewoon ingewikkeld is, en dat de site bovendien ook een groot risico van het misbruik van persoonsgegevens met zich meebrengt. De journalisten stellen daarmee een weliswaar administratief, maar daarmee niet minder belangwekkend probleem aan de orde. Digitaal aangifte doen was bedoeld om burgers die ergens het slachtoffer van zijn geworden de ellende van een bezoekje aan landerige agenten die de aangifte na vertrek in de prullenmand gooien te besparen. Dat weggooien zouden ze weliswaar me een digitale aangifte ook doen, maar zo hoeft de burger er in ieder geval niet meer voor naar het bureau.

De productie van het dossier heeft een behoorlijk impact gehad: de site om de weg te gooien aangiften op te doen wordt vanaf dit jaar veel gebruiksvriendelijker en veiliger, dan is althans de ambitie. Monitor heeft bovendien op een innovatieve en leuke manier het grote publiek ingeschakeld om het dossier te maken, door mensen op te roepen mee te doen en te vragen of men mee mocht kijken bij het doen van een aangifte. Online is netjes verslag gedaan van de gang van zaken, inclusief gerelateerde thema’s als Slachtofferhulp, zodat een en ander blijvend terug is te vinden.

Al met al een voorbeeld van hoe onderzoeksjournalistiek bij de publieke omroepen zou kunnen en moeten werken en welke publieke functie betreffende omroepen daarmee zouden kunnen vervullen. Vandaar de nominatie.