‘Dit is een rauw interview dat onder je huid kruipt. Het biedt een bijzondere inkijk in een misstand die lange tijd onbeschreven is gebleven. De kwestie ‘misstanden in de turnwereld’ gaan door dit werk echt leven en komen binnen bij de lezer. Door de schrijnende verhalen van de turnsters, op een zeer kwetsbare leeftijd als instrument
gebruikt door een incompetente, egocentrische en overambitieuze coach. Alle voorbeelden van hoe ze afgeblaft of gekleineerd zijn: je ziet welke impact het bij de toen nog meisjes op latere leeftijd heeft.
De mea culpa van Van der Belt komt voor hen te laat. Toch is zijn verhaal ook journalistiek relevant: om te beginnen omdat ieder verhaal twee kanten heeft. Als je het wilt begrijpen moet je zonder vooringenomenheid willen luisteren. Dat doet Marco
Knippen goed, waardoor de coach leegloopt. De lezer mag oordelen. Knap gedaan!’